Expositie Racisme in Nederland komt op 3 juni naar Rotterdam

Het is een greep uit de verhalen over vooroordelen en discriminatie die naar eigen zeggen Marjolein’s ogen openden voor haar 'blinde vlekken' rondom racisme als witte vrouw. Zij raakte bevriend met een vrouw met Surinaamse roots en dat opende haar ogen: “Mijn vriendin leefde in een heel ander Nederland dan ik. Ik zag wat zij te verduren kreeg, waar zij last van had en wat er tegen haar gezegd werd. Ik schrok daar heel erg van, want ik had geen idee.”

Deze onwetendheid maakte dat Marjolein de expositie ‘Blinde vlekken, zere plekken’ heeft genoemd. Een van de geportretteerden is Owen Joy Remak. Hij legde aan AT5 uit waarom deze expositie zo belangrijk is: "Iedereen maakt dit land een beetje anders mee. Afhankelijk van hoe je eruit ziet, waarin je gelooft of wat je seksuele geaardheid is. Ik denk dat het heel belangrijk is, dat wanneer je afwijkt van de 'norm', dat jouw verhaal duidelijk wordt.” (bron: AT5).

Momo Wijngaarde is ook een van de geportretteerden en vertelt over hoe zij die blinde vlekken ervaart: “Toen ik jong was merkte ik dat iedereen altijd koos voor witte poppen om mee te spelen, terwijl er ook zwarte poppen in de schappen lagen. Die wilde niemand.”

Het bookazine

Marjolein maakte een bijpassend bookazine bij de expositie, van gelijke titel. Racisme in Nederland; Blinde vlekken, zere plekken bestaat uit interviews met de geportretteerden, over de ervaringen van een heel diverse groep mensen. Leeftijden van 20 jaar tot 90 jaar. In Nederland geboren of elders. Mensen die veel last hebben van de heersende vooroordelen, maar ook mensen die daar minder last van hebben. De context van de interviews is belangrijk om meer begrip te kweken en de echte verhalen voor het voetlicht te brengen.

De columns worden geschreven door wetenschappers (Nico van Straalen Emeritus hoogleraar Evolutiebiologie en Alex van Stipriaan Emeritus hoogleraar Caraïbische studies) grote namen in de culturele wereld (Jörgen Raymann en Ernestine Comvalius) en het voorwoord werd geschreven door Noraly Beyer, die Marjolein ziet als een voorbeeld voor hoe je als vrouw prachtig ouder wordt en midden in het leven blijft staan.

De tentoonstelling doet in 2022 de volgende plaatsen aan:

Amsterdam Museumplein: 20 mei t/m 3 juni 2022

Rotterdam Schouwburgplein: 3 juni t/m 17 juni 2022

Nijmegen Mariënburg: 17 juni t/m 1 juli 2022 (onder voorbehoud)

Op zaterdag 11 juni staat Marjolein met enkele voorlichters op het Schouwburgplein bij de expositie. Ze gaan daar in gesprek met voorbijgangers. 

Heeft u interesse in een interview met Marjolein Annegarn of overige vragen? Neemt u dan contact op met dawson@thisiscultivate.nl

Noot van de fotograaf

Ik ben mij ervan bewust dat er in Nederland veel verschillende groepen mensen zijn die slachtoffer zijn van racisme. Al die groepen hebben hun eigen geschiedenis met elk hun eigen problematiek. Dat ik bij dit project specifiek gekozen heb voor anti-zwart racisme, heeft niets te maken met een gevoel van hiërarchie maar met mijn vertrekpunt; de vriendschap tussen mij en mijn Surinaamse vriendin. Door haar werd ik geconfronteerd met mijn eigen blinde vlekken en daar begon mijn zoektocht naar wat de trans-Atlantische slavernij nog altijd voor effecten heeft op de huidige Nederlandse samenleving. Wie weet ga ik in een volgend project door met dit onderwerp maar dan in een bredere context. Want iedere vorm van discriminatie, vooroordelen en uitsluiting verdient aandacht en moet bestreden worden.

Copyright © 2022 this is cultivate